Dla kogo: dla wszystkich
Kto zrobił: Universal
Motyw przewodni: rodzina, zwierzęta, poszukiwanie własnej tożsamości
Rok produkcji: 2002
W jednym zdaniu: Niestety nie dorasta do pięt poprzednikowi, kolejny przypadek "choroby sequela".
Wilcza wyprawa jest kontynuacją filmu Balto powstałego w 1995 roku. Jednak tym, co łączy obie animacje są jedynie niektórzy bohaterowie. Klimat opowieści uległ znacznej zmianie. Czy wobec tego warto ją zobaczyć?
Balto i Jenna zostali rodzicami kilku szczeniąt. Wszystkie wyglądają jak ich mama poza jedną z córek - Szarką. Przypomina ona wilka w jeszcze większym stopniu niż Balto, zarówno z wyglądu, jak i z zachowania. Kiedy rozpoczynają się poszukiwania nowego domu nikt nie ma ochoty przygarnąć Szarki, podczas gdy całe jej rodzeństwo z łatwością znajduje właścicieli. Początkowo nie jest świadoma swojego wilczego pochodzenia, jednak pewna sytuacja zmusza Balto do wyjawienia prawdy, co skłania jego córkę do ucieczki.
Tak jak już wspomniałam, atmosfera uległa znacznej odmianie w porównaniu do poprzedniego filmu. Powiedziałabym wręcz że to zupełnie inna bajka. W porównaniu do pierwszej części w drugiej pojawia się nadmiar delikatnych motywów fantastycznych, mieszających świat rzeczywisty ze snami i instynkt z nieuzasadnionym przeczuciem. Czasami trudno się zorientować, co w zamyśle autorów miało być jedynie marzeniem sennym, a co zaistniałym w przedstawionym świecie wydarzeniem. To wywołuje lekki zamęt, moim zdaniem niepotrzebny. Spośród starych bohaterów w bajce spotkamy Balto, Jennę, Borysa i dwa niedźwiedzie polarne. Tym razem rola ludzi została ograniczona do minimum.
Mimo upływu siedmiu lat jakość animacji znacznie się nie poprawiła. Od strony audiowizualnej bajka niczym nie wyróżnia się na tle innych.
Nie wydaje mi się, żeby fabuła była w pełni logiczna. Brakowało mi motywów postępowania bohaterów i odnoszę wrażenie, że niektórzy potrafili nagle bez przyczyny zmieniać zdanie. Dodatkowo przez pierwszych kilkanaście minut nieco się nudziłam. W tematyce nie ma nic wyjątkowego - podobnie jak w większości bajek druga część dotyczy relacji rodzinnych. Również zakończenie było dla mnie niesatysfakcjonujące - moim zdaniem charakter i zdolności Szarki nie współgrały z jej ostateczną decyzją.
Podsumowując, Balto II może nie spełnić oczekiwań wielbicieli pierwszej części, a pewnie bardziej przypadnie do gustu tym, którzy lubią przenikanie się rzeczywistości z subtelnymi elementami fantastycznymi i którym nie przeszkadzają drobne niedopowiedzenia. Mimo wad Wilczą wyprawę wciąż warto obejrzeć, ale zdecydowanie zasługuje ona na niższą ocenę niż prequel.
- tlenka
Ocena końcowa: 3+/6
Plusy:
- obecność starych bohaterów, a zwłaszcza gąsiora i niedźwiedzi polarnych
Minusy:
- standardowy jak na kontynuację temat
- fabuła nie jest do końca logiczna i często nie wiadomo, co dzieje się naprawdę, a co jest tylko iluzją
Podobne animacje:
Zakochany kundel II
101 Dalmatyńczyków II
W jednym zdaniu: Niestety nie dorasta do pięt poprzednikowi, kolejny przypadek "choroby sequela".
Wilcza wyprawa jest kontynuacją filmu Balto powstałego w 1995 roku. Jednak tym, co łączy obie animacje są jedynie niektórzy bohaterowie. Klimat opowieści uległ znacznej zmianie. Czy wobec tego warto ją zobaczyć?
Balto i Jenna zostali rodzicami kilku szczeniąt. Wszystkie wyglądają jak ich mama poza jedną z córek - Szarką. Przypomina ona wilka w jeszcze większym stopniu niż Balto, zarówno z wyglądu, jak i z zachowania. Kiedy rozpoczynają się poszukiwania nowego domu nikt nie ma ochoty przygarnąć Szarki, podczas gdy całe jej rodzeństwo z łatwością znajduje właścicieli. Początkowo nie jest świadoma swojego wilczego pochodzenia, jednak pewna sytuacja zmusza Balto do wyjawienia prawdy, co skłania jego córkę do ucieczki.
Tak jak już wspomniałam, atmosfera uległa znacznej odmianie w porównaniu do poprzedniego filmu. Powiedziałabym wręcz że to zupełnie inna bajka. W porównaniu do pierwszej części w drugiej pojawia się nadmiar delikatnych motywów fantastycznych, mieszających świat rzeczywisty ze snami i instynkt z nieuzasadnionym przeczuciem. Czasami trudno się zorientować, co w zamyśle autorów miało być jedynie marzeniem sennym, a co zaistniałym w przedstawionym świecie wydarzeniem. To wywołuje lekki zamęt, moim zdaniem niepotrzebny. Spośród starych bohaterów w bajce spotkamy Balto, Jennę, Borysa i dwa niedźwiedzie polarne. Tym razem rola ludzi została ograniczona do minimum.
Mimo upływu siedmiu lat jakość animacji znacznie się nie poprawiła. Od strony audiowizualnej bajka niczym nie wyróżnia się na tle innych.
Nie wydaje mi się, żeby fabuła była w pełni logiczna. Brakowało mi motywów postępowania bohaterów i odnoszę wrażenie, że niektórzy potrafili nagle bez przyczyny zmieniać zdanie. Dodatkowo przez pierwszych kilkanaście minut nieco się nudziłam. W tematyce nie ma nic wyjątkowego - podobnie jak w większości bajek druga część dotyczy relacji rodzinnych. Również zakończenie było dla mnie niesatysfakcjonujące - moim zdaniem charakter i zdolności Szarki nie współgrały z jej ostateczną decyzją.
Podsumowując, Balto II może nie spełnić oczekiwań wielbicieli pierwszej części, a pewnie bardziej przypadnie do gustu tym, którzy lubią przenikanie się rzeczywistości z subtelnymi elementami fantastycznymi i którym nie przeszkadzają drobne niedopowiedzenia. Mimo wad Wilczą wyprawę wciąż warto obejrzeć, ale zdecydowanie zasługuje ona na niższą ocenę niż prequel.
- tlenka
Ocena końcowa: 3+/6
Plusy:
- obecność starych bohaterów, a zwłaszcza gąsiora i niedźwiedzi polarnych
Minusy:
- standardowy jak na kontynuację temat
- fabuła nie jest do końca logiczna i często nie wiadomo, co dzieje się naprawdę, a co jest tylko iluzją
Podobne animacje:
Zakochany kundel II
101 Dalmatyńczyków II
super
OdpowiedzUsuńsuper
OdpowiedzUsuń